En heb je naar aanleiding van de vorige blog een verandering kunnen bedenken?
Kans is aanwezig dat het een lastige opgave was. Ik gok dat je een negatieve verandering hebt weten te achterhalen.
Uit onderzoek blijkt namelijk dat we heel veel veranderingen niet bewust merken omdat ze zo langzaam gaan. Daarbij is de mens van nature geneigd om vooral negatieve ervaringen en onprettige elementen te onthouden. Reden is dat dat handig is voor onze ontwikkeling om ‘gevaar’ te onthouden en daarmee te vermijden voor de volgende keer. Deze eigenschap is nuttig voor de evolutie. De keerzijde is dat het ons (soms zo hard nodige) positieve spirit van de mens beïnvloedt.
Volgens mij klagen eook veel meer mensen dan dat er gemeende complimenten worden uitgedeeld. Als we dus niet bewust omgaan met mooie ontwikkelingen dan gaan we ze niet opmerken en bestaat het risico dat we ons laten leiden door de negatieve waan van het geheugen.
Dit geschreven hebbende wil ik jullie vertellen dat ik deze blog vooral zal richten op verbazingen. Expliciet gekozen woord als vervanger van frustratie. Frustratie associeer ik met teleurstelling, opgeven om het oorspronkelijke doel te bereiken en negativiteit. Zolang je je verbaast is er energie om er iets aan te doen of mee om te gaan. Iedere dag 1 verbazing opschrijven houd mij fris en scherp.
Mijn verbazing van vandaag is dat bijna iedere dag een mijnheer van TNT post langs komt, aanbelt, en een pakketje naar binnen gooit om vervolgens weer weg te racen. Sinds een aantal weken begrijp ik waarom het zo snel moet, hij krijgt precies EUR 1,27 per weggeslingerd item.
Als die goede man hier iedere dag langskomt, dan is het toch raar dat als je iets wilt ruilen je dit moet doen bij de Primera?
Enkel omdat ik geen pakketje mee terug mag geven. Dat zou toch slimmer kunnen? Of als je er langer over nadenkt. Dat pakket wordt ook vaak afgegeven bij buren die dat ook eigenlijk niet willen en nooit thuis zijn. Zouden we niet een persoon in de straat kunnen vinden die voor ons allemaal de pakketjes aanneemt en zonodig teruggeeft. Bezorger sneller klaar, wij kunnen pakketjes bij diegene ophalen, en de held van de straat kan een mooi zakcentje verdienen om thuis te zijn….. Klinkt als gedeelde winst
Enkel omdat ik geen pakketje mee terug mag geven. Dat zou toch slimmer kunnen? Of als je er langer over nadenkt. Dat pakket wordt ook vaak afgegeven bij buren die dat ook eigenlijk niet willen en nooit thuis zijn. Zouden we niet een persoon in de straat kunnen vinden die voor ons allemaal de pakketjes aanneemt en zonodig teruggeeft. Bezorger sneller klaar, wij kunnen pakketjes bij diegene ophalen, en de held van de straat kan een mooi zakcentje verdienen om thuis te zijn….. Klinkt als gedeelde winst
Gedeelde winst (cooperatie) is naast innovatie het toverwoord voor het huidige succesvol zaken doen.
Ps, is die persoon in de buurt niet het zelfde als dat inmiddels eeuwenoude en bijna uitgestorven postkantoortje in ieder dorpje?