Een week voor de aftrap Nederland Spanje vertrok ik met onze ‘nationale trots’ KLM naar Rio.
Met een kleine extra bijdrage had ik een stoel rechts voorin met extra beenruimte. Dit is de ideale plek omdat je geen toiletwachters op je tenen hebt of “rondjes lopers” over je benen. KLM heeft wel goede stappen gemaakt met zeer vriendelijk personeel en zo waar warm eten. Grappig om te zien dat van Hooijdonk en Winter met hun joggingbroekjes toch even kwamen kijken bij het gewone volk en zij (ook) niet meer zo jong en slank zijn.
In Rio ging het snel langs de douane, nog wel wat opstartchaos bij de customs. De route was zo neergezet dat ik bijna voor de tweede keer mijn tas moest laten checken. Op zoek naar Braziliaanse punten kwam ik voor de eerste keer in contact met Brazilianen. Omdat ik de ATM niet kon vinden liep ik op een standje af met ‘welcome to Brasil”. Toen ik in het Engels vroeg waar ik een ATM kon vinden keek de vriendelijke meneer op leeftijd mij geschrokken aan. Nee, hij sprak geen Engels..
5 uur terug in de tijd in Brazilië dus het was zaak om de vermoeidheid geen ruimte te geven. Nadat we even over de boulevard van Copacabana hadden gelopen was het tijd voor het eerste biertje. Overal hebben ze van die tentjes met muziek en ‘skol’. Om 18 uur gaat gevoelsmatig met een soort schakel de zon uit en wordt het door de wind ook direct fris. Ondanks dat het donker is, voelt het niet onveilig. Wellicht ook omdat op echt iedere straathoek een politie auto met draaiend zwaailicht staat.
Daarna met de taxi (die kosten een fractie van Amsterdamse) naar een typisch Braziliaans restaurant. Een all you can eat alleen dan met vlees. Je hebt een groene en een rode fiche op tafel waarmee je aangeeft of er nog meer vlees kan komen. Iedere paar minuten komen ze voorbij met hele spieses van allerlei delen van koeien, varkens en kippen. Super lekker maar binnen no time zaten we vol (dit zal dan ook wel de bedoeling zijn).
De volgende ochtend fris gestart met hardlopen over het strand, net als duizenden anderen. Zelfs de boulevard wordt afgezet zodat mensen daar kunnen sporten.
Het WK leeft hier ook al helemaal! Een gigantisch dorp met schermen, podia en barren. Omdat we maar een dag in Rio zijn, hebben we een versnelde sight seeing tour gedaan. We hadden hier meer tijd voor omdat de open training van Oranje, toch niet open was..
Achtereenvolgens een prachtig uitzicht vanaf de sugar leaf, de mozaik versierde trappen Theresa en het oude gedeelte van Alat. Om de jetlag te verdringen vervolgens een botega getest op biersoort en grootte. Heerlijk. Dat hebben we ‘s avonds voortgezet aan het strand bij Ipanema alleen dan met caipirinhas. Mooie gesprekken aan de bar waarbij een Ier dacht dat wij de ballendragers van het Nederlands elftal zijn.
Maandagochtend hebben we de Braziliaanse servicebereidheid maximaal getest. We gingen onze huurauto ophalen! De nummering van huizen hier is echter willekeurig. Best lastig zoeken kan ik je zeggen. De autoverhuurder sprak bovendien echt geen woord Engels. Met de telefoon op de balie via Google translate proberen duidelijk te maken dat we de gereserveerde tomtom echt nodig hebben omdat we 1800 km voor de boeg hebben. Nou ja, hij zou hem wel nasturen naar de eerstvolgende hotel pousada. Of we de navigatie ontvangen hebben mag je raden.. Ander puntje: we dachten een VW Golf te hebben gehuurd. Er stond “gol” dus wij dachten dat het een typfoutje was. Maar nee, zo heten de soort Polo ’s hier. Uiteindelijk reden we 50 minuten later weg in een Fox (volgens de autoverhuurder “similar”, jaja).
Mooie uitdaging om een stad als Rio uit te rijden met ‘Maps’ op de iPhone en overal barricades en opstoppingen. Maar het is gelukt en we hebben hele mooie en uitgestrekte landschappen gezien. De wegen hier zijn redelijk goed. Goed interval rijden met vrachtauto’s en inhalen. Interessante uitvinding, toiletpotten hebben hier kussentjes in de bril, heerlijk (hygiënisch).
Het is hier nu laagseizoen waardoor wij in het hotel even moeten wachten voor het eerste water weer uit de douche komt. De stadjes zijn allemaal aangekleed met groene vlaggetjes, er zijn overal straatbbq’s en vriendelijke mensen. Leuk om aan te schuiven en een spies mee te eten met als toetje, je verwacht het niet, een caipirinha. Omdat we niet verder komen dan handen en voeten communicatie kunnen we ook niet praten over het doelpunt van Sneijder waarmee het Nederlands elftal 4 jaar geleden Brazilie uit het wk wipte. Misschien maar beter ook dat ze ons niet verstaan.
Spanje – Nederland, bizar veel zin in, bizar ook dat dat de laatste wedstrijd was van het wk 4 jaar geleden, en nu weer onze eerste…
Veel drinken is hier echt een onderdeel van de cultuur.
Opvallend is dat ondanks de vele groene akkers je moet zoeken naar
groenten bij het eten. De dames op het strand zagen er goed uit, dat is in het binnenland wel anders, wellicht door het gebrek aan groenten veelal overgewicht. Tijdens onze roadtrip houden wij het tussen de middag bij plaatselijke chauffeurs cafés eten opscheppen en per gram betalen.
Ik ga mijn oranje Shirtje aantrekken.. Forza holland!